بسم الله قاصم الجبارین 

به لطف توست که دنیا پر التهاب نشد

که شام سوریه هرگز دلش کباب نشد

سپاه عاطفه ای تو... قسم به چشمانت

بدون مهر تو اسفند انقلاب نشد

درد یعنى که بخندی وسطش گریه کنی
درد یعنی کادویی را به خودت هدیه کنی

بروی گم بشوی رانده ی مردم بشوی
نتوانی به کسی غیر خودت تکیه کنی

به تماشای خودت خیره شوی آینه را
بشکنی در دل خود آینه را بخیه کنی

.
.
.
.

آری اینگونه کسی در دل خود می میرد...

*بخشی  از شعری

ابوالفضل بیگدلی 

زیاد با خدا حرف بزن؛
زیاد با خدا رفت و آمد کن!...
وقتی دلت با خداست ،
بگذار هر کس می خواهد دلت را بشکند
..
وقتی توکلت با خداست،
بگذار هرچهقدر می خواهند
با تو بی انصافی کنند.....
وقتی امیدت با خداست
بگذار هر چقدر می خواهند نا امیدت کنند..
وقتی یارت خـداست،
بگذار هر چقدر می خواهند نارفیق شوند؛
.
همیشه باخدا بمان

 چتر پروردگار بزرگترین چتر دنیاست

کاش در قلب من این حس دل آزار نبود

و از عشقت به سرم خاطره آوار نبود

عاشقی رسم قشنگی است اگر این غم خوب 

مثل تقوی سر هر کوچه و بازار نبود... 

شعر : ابوالفضل بیگدلی

دکلمه : خانم خدابنده

دانلود دکلمه